ผู้แสดงและการแต่งกาย
                ผู้แสดง  ลักษณะคล้ายกับละครใน  หรือมโนห์รา  พระเอกเป็นราชาเรียกว่าเปาะโย่ง  หรือปะโย่ง  นางเอกเรียกว่ามะโย่ง  ส่วนเจ้าชายเรียกเปาะโย่งมูดอ  และเจ้าหญิงเรียกว่าบุตรีมะโย่ง  (Puteri Ma’yong)  นอกจากนั้นมีตัวประกอบเป็นเสนาและสนม  เสนาหรือตัวตลกที่ขาดไม่ได้เรียกว่า  “บื่อรัน”  มีจำนวน  ๒  คน  คือ  บื่อรันตูวอ  (เสนาอาวุโส)  และบื่อรันมูดอ  (เสนาชั้นรอง)  เสนาทั้งสองมีบทบาทพอดู  คือเป็นผู้กำกับการแสดง  กำหนดฉากและกำหนดเวลา
                ปรกติบื่อรันมูดอ  ออกมาแสดงก่อน  แล้วเปาะโย่งจะใช้ไปตามบื่อรันตูวอทั้งนี้เพราะเปาะโย่งให้เหตุผลว่าเสนาคนเดียวทำหน้าที่หนักเกินไป  เมื่อเสนาออกพร้อมหน้าหร้อมตาแล้วจึงดำเนินเรื่อง

การแต่งกาย  เครื่องแต่งกายของเปาะโย่งและเจ้าชาย  มีลักษณะคล้ายคลึงกัน  คือสวมมงกุฎทำด้วยผ้ากำมะหยี่แข็งดีดำปักด้วยเหลือบ  ขอบมงกุฎเป็นสีทอง  ยอดแหลมของมงกุฎอยู่กลางหน้าผาก  ด้านข้างมงกุฎมีส่วนยื่นออกมาคล้ายกรรเจียก  และมีอุบะร้อยด้วยดอกมะลิ  เมื่อประมาณ  ๑๐๐  กว่าปีมาแล้ว  เปาะโย่งหรือพระเอกใช้ผ้าปะเต๊ะโพกศีรษะปิดมงกุฎส่วนล่างไว้  และมีอุบะดอกมะลิ  ๗  สายห้อยอยู่ด้านซ้ายมงกุฎ  และก่อนหน้านี้ผู้แสดงเป็นเจ้าชายแต่งกายแบบเจ้าบ่าวเมืองปัตตานี  คือสวมมงกุฎ  แล้วใช้ผ้าไหมสีเหลืองโพกศีรษะปิดให้เห็นเพียงมงกุฎส่วนบน  แล้วห้อยอุบะดอกไม้ชุบทอง
                ส่วนเสื้อนั้นทำด้วยผ้าไหมสีเหลืองแขนสั้นรัดรูป  เปาะโย่งสวมลูกปัดเป็นตาข่ายห้อยคอลงจรดเอว  เครื่องประดับชนิดนี้เรียกว่า  “ฮีลู”  สำหรับกางเกงตัดด้วยผ้าไหมเนื้อหนา  มักเป็นสีดำและสีขาบ  ซึ่งตัดกับสีเสื้อ  พร้อมกับสวมโสร่งผ้าไหมทอด้วยมือทับกางเกงอีกชั้นหนึ่ง  โสร่งนั้นยาวประมาณระดับเข่า  แล้วใช้ผ้าไหมพับทบเล็ก ๆ  ผูกสะเอวแทนเข็มขัด  และด้านซ้ายเหน็บกริชด้ามงา
                เครื่องแต่งกายมะโย่ง  และบุตรีมีลักษณะคล้ายคลึงกัน  แต่มะโย่งมีสีสันสดสวยกว่า  ทั้งสองคนสวมเสื้อแบบมลายูทำด้วยผ้าไหม  รัดรูป  แขนยาว  กลัดเข็มกลัดทองประดับด้วยอัญมณีแทนกระดุม  ๓  เม็ด  ส่วนโสร่งนั้นยาวกรอมเท้า  มีเข็มขัดเงินรัดสะเอว  หัวเข็มขัดเป็นรูปไข่สีทอง  เฉพาะของเปาะโย่งมีอัญมณีฝังอยู่ตรงกลางหัวเข็มขัด เข็มขัดดังกล่าวช่วยให้ผ้าสไบซึ่งพาดเฉียงบนไหล่ซ้ายชิดแนบลำตัวยิ่งขึ้น  ผ้าสไบด้านหน้ายาวประมาณถึงเข่าส่วนด้านหลังยาวจรดข้อเท้า  ทั้งมะโย่งและบุตรีสวมมงกุฎสีทองขนาดเล็ก  และสวมสร้อยข้อมือ  กำไลเท้า  และแหวนจำนวนหลายวง
                ตัวประกอบฝ่ายหญิง  ซึ่งเป็นนางสนม  สวมเสื้อแบบมลายู  แขนยาว  นุ่งผ้าโสร่ง  ทำด้วยผ้าไหม  แต่ไม่มีผ้าสไบ  ผมเกล้ามวยและมีอุบะดอกมะลิล้อมรอบมวยผมส่วนตัวตลกสวมเสื้อขาว  ไม่มีปก  แขนสั้น  และสวมกางเกงขายาวหลวม ๆ  แล้วนุ่งผ้าโสร่งทับ  หร้อมกับโพกศีรษะด้วยผ้าสีแดงหรือสีน้ำเงิน