คุณค่าประการที่ ๖ ภาษาไทย: การสื่อความหมายที่ไพเราะ
ภาษาไทยนั้นงดงามทั้งสาระลักษณะและศัพท์สำเนียง เป็นความภาคภูมิใจของคนไทยทุกคนที่มีภาษาเป็นของตนเอง ซึ่งคิดขึ้นด้วยภูมิปัญญาของบรรพบุรุษไทยโดยแท้ลักษณะประการหนึ่งในการ ใช้ภาษาไทยของคนไทยคือการเป็นคนเจ้าบทเจ้ากลอน ซึ่งจะพบได้ในประเพณีสงกรานต์ที่เกี่ยวข้องกับการละเล่นต่างๆ มีการใช้ถ้อยคำที่ลึกซึ้งกินใจและยังแฝงไปด้วยไหวพริบปฏิภาณในการคิดค้นโต้ตอบ ให้ทันทั้งถ้อยคำและความหมายอีกด้วย
คุณค่าประการที่ ๗ การละเล่นและดนตรีพื้นบ้าน : ความสุข สุนทรียภาพ
สิ่งที่ควบคุมไปกับงานบุญซึ่งเราพบเห็นอยู่เสมอได้แก่ดนตรีและการละเล่น ซึ่งถือได้ว่าเป็นคุณลักษณะอีกอย่างหนึ่งของคนไทยที่โดดเด่นเป็นพิเศษในประเพณีสงกรานต์ ดนตรีพื้นเมืองได้เข้าไปมีบทบาทอยู่หลายวาระด้วยกัน
เป็นที่น่าเสียดายว่าความรีบร้อนในยุคปัจจุบันได้ทำลายสุนทรียภาพอันเกิดจากดนตรี และควาสุขอันเกิดจากการแสดงและการละเล่นพื้นบ้านร่วมกันแทบหมดสิ้นสิ่งเหล่านี้ไม่มีวัน ที่จะหวนกลับมาอีกแล้วกระนั้นหรือ