พระราชประวัติสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก
สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนกมีพระนามเดิมว่า สมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลอดุลยเดชทรงเป็นพระราชโอรสองค์ที่ ๖๙ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และองค์ที่ ๗ ใน สมเด็จพระศรีสวรินทิราบรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า

ประสูติ
 ณ ตำหนักสมเด็จพระนางเจ้าสว่างวัฒนา พระบรมราชเทวี ในพระบรมมหาราชวัง เมื่อวันศุกร์ เดือนยี่ ปีเถาะ ขึ้น๓ ค่ำ ตรงกับวันที่ ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๓๔
(ก่อนปี ๒๔๘๔วันขึ้นปีใหม่ของไทยตรงกับวันที่๑ เม.ย. ดังนั้นเดือน ม.ค.๒๕๓๔ ซึ่งเป็นเดือนพระราชสมภพยังคงนับตามปฏิทินเก่า เมื่อเทียบกับปฏิทินสากลที่ใช้ในปัจจุบันจึงตรงกับ ม.ค.๒๔๓๕) สมเด็จพระบรมราชชนกนาถพระราชทานพระนามว่า“สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ามหิดลอดุลยเดชฯ”

โสกันต์
เมื่อวันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๔๖ พระชันษา ๑๒ พรรษา

ทรงผนวช
ทรงผนวชเป็นสามเณร เมื่อวันที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๔๗ ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม

 สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรสทรงเป็นพระอุปธยาจารย์ ประทับ
ณ พระตำหนักทรงพรตวัดบวรนิเวศวิหาร ทรงลาผนวช วันที่ ๑๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๔๗