ภาพที่ ๗ "ป่าในเขตพระตำหนักภูพานราชนิเวศน์" (พ.ศ.๒๕๒๗)
ภาพ "ป่าในเขตพระตำหนักภูพานราชนิเวศน์" ทรงวาดภาพที่พระตำหนักภูพานราชนิเวศน์ จังหวัดสกลนคร ทรงเล่าว่า "จากห้องเราเอง มองออกนอกหน้าต่าง" ไม่มีข้อมูลเพิ่มเติมว่าทรงวาดในช่วงเวลาใด แต่น่าจะเป็นช่วงที่แสงน้อยบรรยากาศดูมืดครึ้มจนเหมือนกับช่วงเวลาใกล้ค่ำหรือกลางคืน ภาพเขียนที่สามารถบอกช่วงเวลาได้ มักจะเป็นภาพจากศิลปินที่เขียนอยู่ในสกุล Impressionist ด้วยจิตรกรในลัทธินี้มักจับความประทับใจจากช่วงเวลาต่างๆ เช่นยามเช้า ยามเย็น ฝนตก แดดออก และกลางคืน ช่วงเวลาที่เกิดขึ้นในวันหนึ่ง ๆ มักจะปรากฏอยู่ชั่วขณะหนึ่ง จิตรกรที่มีความสามารถจึงใช้เวลาไม่นานจับภาพเหล่านั้นให้ได้ ภาพแบบ Impressionist จึงมักไม่ต้องการความประณีตด้วยเวลาอันจำกัด รอยฝีแปรงที่ป้ายปัดไม่จำเป็นที่จะต้องเกลี่ยลบรอยพู่กัน แต่ยังคงไว้เพื่อให้เกิดอากาศที่สั่นและเคลื่อนไหว ภาพ "ป่าในเขตพระตำหนักภูพานราชนิเวศน์" นี้เป็นภาพที่อยู่ในสกุล Impressionist อย่างมหัศจรรย์ ที่ทรงใช้สี โครงสีในภาพที่คลุกเคล้ากัน ไม่มีอะไรเด่นชัดแต่คลุมด้วยบรรยากาศป่าในเขตพระตำหนักนี้ อบอวลด้วยสีที่ดูฟุ้งฝัน ทุกอย่างลงตัว เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างที่เรียกว่ามีเอกภาพเป็นอย่างยิ่ง ภาพนี้จึงเป็นอีกภาพหนึ่งที่ทรงคุณค่าในความที่เป็นงานจิตรกรชั้นเลิศ