เพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ 18 ทรงพระราชนิพนธ์ใน พ.ศ. 2497 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ นิพนธ์คำร้องภาษาอังกฤษ ได้พระราชทานให้นำไปบรรเลงในงานรื่นเริงประจำปีของสมาคมนักเรียนเก่าสหรัฐ อเมริกาในพระบรมราชูปถัมภ์ ณ สโมสรสวนสราญรมย์ เมื่อวันเสาร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2497 ต่อมา ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ ท่านผู้หญิงสมโรจน์ สวัสดิกุล ณ อยุธยา แต่งคำร้องภาษาไทยถวาย
เมื่อโสมส่อง
อ้าโสมทอแสงอำไพ
ฉันสุขใจหมายชม
เพลินหลงพร่ำเพ้อภิรมย์
โสมสาดส่องแสงมา
ภาคพื้นเวหาพราวพราย
เพราะก่องประกายดารา
เพียงเพชรพลอยส่องฟ้า
แวววับจับใจ
เมฆน้อยลอยโลมลูบหาว
เหมือนมืออันผ่องขาวละไม
ลูบโลมนภาสดใส
นั้นพาให้หทัยฉันสะเทือน
โอ้ลมเอ๋ยเชยพัดเดือนมา
มิให้อุราลืมเลือน
เพียงเสียงเธอรำพันเตือน
คำมั่นสัญญา
อ้าโสมชวนฉันคำนึง
ครั้งหนึ่งกลางแสงจันทร์
เราสองพลอดเพ้อรำพัน
รักมั่นไม่ผันแปร
ตราบฟ้าดินม้วยแลเรา
สองดับสลายดวงแด
วิญญาณไม่ห่างเห
ลอยรักร่วมทาง
ครั้นแล้วเวรกรรมชาติไหน
ระดมกันผลักไสเราห่าง
เมื่อรักยังไม่หม่นหมาง
รักยังสลักกลางดวงใจ
แต่ยังหวังในผลบุญนำ
ให้บาปกรรมแคล้วไป
คืนพบความรักเดิมใน
คืนหนึ่งวันเพ็ญ |