การได้รับการประกาศยกย่องในครั้งนี้  ก็คงเป็นอีกครั้งหนึ่งที่องค์กรภายนอก
 เป็นผู้กระตุกเตือนให้คนไทยหันกลับมาทบทวน  เรียนรู้คุณค่าของมรดกบรรพบุรุษ
ที่สร้างสมไว้ให้กับลูกหลาน  แต่ลูกหลานหลายคนลืมเลือนหรืออาจก็ไม่เคยรู้เลยว่าศาสตร์
และศิลปะหลายต่อหลายประการที่ได้นำมาใช้ในการศึกษาเล่าเรียนและการใช้ชีวิต
ประจำวันทุกวันนี้ได้รับการจดจารึกบันทึกไว้ในวัดโพธิ์  เมื่อ  ๒๐๐  กว่าปีมาแล้ว
 ด้วยความปรารถนาดีของบรรพบุรุษที่เก็บบันทึกความรู้นี้ไว้ให้คนรุ่นต่อไป  ได้อ่าน 
ได้เรียนได้คัดลอกนำไปคิดและประยุกต์ต่อจนเป็นสรรพวิชาสาขาใหม่ ๆ  อีกมากมาย
และทำให้ชวนคิดอีกว่าหากคนไทยไม่มีภาษาและตัวอักษรที่เป็นของตนเองแล้ว 
มาถึงวันนี้คนไทยจะเหลือสิ่งใดที่ให้โลกเห็นว่าคนไทยที่กล่าวกันว่าเป็นชาติที่มี
ประวัติศาสตร์ยาวนาน  มีศิลปวัฒนธรรมอันเก่าแก่นั้นในปัจจุบันมีเอกลักษณ์โดดเด่น
แตกต่างจากคนชาติอื่นอย่างไร

เอกสารอ้างอิง
ราศี บุรุษรัตนพันธุ์.๒๕๒๒. วัฒนธรรมไทย. ๔๘(๗) : ๖ – ๙.

สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ / เล่มที่ ๑๘ / เรื่องที่ ๖ ภาษา และอักษรไทยอักษรไทยสมัยสุโขทัย

http://kanchanapisek.or.th/kp6/sub/book/book.php?book=18&chap=6&page=t18-6-infodetail05.html