ครั้งพุทธกาลพระภิกษุจุมีผ้าห่มสำหรับตัวตั้งแต่เริ่มบวชเพียงชุดเดียว  ประกอบด้วย
 สบง  จีวร  และสังฆาฏิ  ผ้าชุดนี้ถือว่าสำคัญมาก  เรียกว่าไตรตรอง  เมื่อเก่าขาดจึงหาใหม่ได้
 สมัยต่อมานอกจากไตรครองแล้ว  พระภิกษุยังได้รับอนุญาตให้มีผ้าได้อีก  ๓  ผืน
 เพื่อผลัดให้พอใช้  ได้แก่  สบง  จีวร  และผ้าชุบอาบเรียกว่า  ไตรอาศัย
 ปัจจุบันในเวลาปกติพระจะนิยมใช้ไตรอาศัยเป็นพื้น  ไตรครองเก็บไว้ใช้เป็นครั้งคราว
ในงานที่สำคัญ  แต่มีกฎว่าเมื่อไปไหนจะต้องนำไตรครองติดตัวไปด้วยเสมอ
 หรือถ้าไม่ใช้ก็ต้องเก็บไว้ใกล้ตัวให้อยู่ในหัตถบาส  คือสูงต่ำห่างตัวไม่เกินระยะ  ๑  ศอก
 หากเก็บไว้ห่างจากกำหนดถือว่าอาบัติ
     กำหนดเวลาการจัดทำจีวรของพระภิกษุสงฆ์  อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่วันแรม  ๑  ค่ำ  เดือน  ๑๑
  ถึงวันขึ้น  ๑๕  ค่ำ  เดือน  ๑๒  เรียกว่าจีวรกาล  คือต้องหาผ้า  ซัก  ตัดเย็บ  และย้อมให้เสร็จ
ในช่วงเวลานี้  ครั้นเมื่อพระภิกษุไม่ต้องจัดทำจีวรเอง  ประชาชนทั่วไปจะถือโอกาสนี้บำเพ็ญกุศล
ด้วยการนำผ้าไตรจีวรมาถวายพระเรียกว่า  ทอดกฐิน  ส่วนเวลานอกจากทอดกฐินกาล
  ก็จะถวายการทอดผ้าป่า  การถวายสังฆทานหรือการทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ตาย
      ปัจจุบันพระภิกษุยังมีผ้าอื่นๆ  อีกนอกจากผ้าไตรจีวรถือว่าเป็นสิ่งเพิ่มเติมขึ้นภายหลัง
 ได้แก่ผ้ากราบ  ใช้สำหรับปูกราบ  ผ้าอังสะ  ลักษณะเหมือนสไบสตรี  เป็นผ้าห่มซับในของพระ
  ใช้ห่มเมื่ออยู่ตามลำพังในวัด  ถ้าออกนอกวัดต้องห่มจีวรทับ  ประคตอก คือผ้าสำหรับรัดผ้าจีวร
ที่ห่มให้แน่นใช้เฉพาะเวลาห่มเฉวียงบ่า
                กายพันธ์  หรือรัดประคต  ใช้สำหรับรัดขอบสบงให้แน่น  มี  ๒  อย่างคือ
  รัดประคตไส้สุกรและรัดประคตลังกา               ผ้าอาบน้ำฝน  เป็นผ้าพิเศษที่อนุญาตให้ใช้ได้
เฉพาะฤดูฝนเท่านั้น  หากพันฤดูกาลไปแล้วต้องถอนอธิษฐานใช้เป็นผ้าอดิเรกจีวร 
การถวายผ้าอาบน้ำฝนแด่ภิกษุ  เริ่มตั้งแต่วันแรม  ๑  ค่ำ  เดือน  ๘  จนถึงวันขึ้น  ๑๕  ค่ำ  เดือน  ๘
     ผ้ากาสาวพัสตร์  หรือผ้านุ่งห่มของพระภิกษุสงฆ์ที่กล่าวมาแล้วนี้  แม้จะค่อนข้างจำกัดด้วยสีสัน
 ขนาด  และรูปแบบ  แต่ถือว่าทรงซึ่งคุณสมบัติพิเศษคือ  ไม่มีความล้าสมัย  ใช้ได้ตลอดทุกฤดูกาล
 ทุกเทศกาล  เป็นเครื่องนุ่งห่มที่ประหยัดเหมาะสมแก่สมณเพศผู้ละซึ่งกิเลสทั้งปวง

กาสาวพัสตร์   http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B2%
E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%9E%E0%B8%
B1%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%8C  (เข้าถึง 25 มิถุนายน 2556)
ฉวีงาม  มาเจริญ. 2553. ผ้ากาสาวพัสตร์. วัฒนธรรมไทย. 49 (7) : 18-20.