Untitled Document





		ที่มา : สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคใต้.2542, 3909.
	เพลงทน ว่าต่อจากเพลงเดินพ่อโนราจะขึ้นบทว่า “พี่ชายจะไปมาพบหน้าใยที่ชายบ่อน้ำบุญเกื้อเนื้อกี่พี่จะขอถาม ดูรานางงามเนาะฆี กือมาหนอ ฌาเงาะ สูโง็ฮ อะเดะ ปากา บูงอ อาเนาะ มูดอ อาดาวอ บูแฌ อาตาวอ” นางโนราจะตอบพ่อโนราว่า “ดืองาลา อาแบ อามอ เนาะคาบา ลือกะ อาแบ เว ดืองา กาตอ อามอ เนาะกาตอ สาเกะ ฮาตี ดี ฆาแต อานอ มาฆี ตาญอ สาปา อาเนาะ อามอ ลาฆี” พ่อโนราจะตอบว่า “ฌาแม ฌาแม กีตอ ตาแน สิฆฺฮ เปาะเจาะ บีฆา ตะลาฆอ บีฆา ตะลาฆอ ฌาแม ฌาแม กีตอ ปือกาเส็ฮ กาเอ็ง สือลา ดูวอ สือลีมุ ฆะ ดูวอ” นางโนราตอบว่า “มอและ มอและ อูเป็ฮ นิบง จือดือฆฺอ สีกิ ดูฆ ตาปี เว ดูฆี มอและ มอและ มูกอ ฮีดง จือดือฆฬอ สีกิ ฌาวี ตะ มาโสะ ฌาวี” บทร่ายแสะอีกบทหนึ่งของโนราพุฒ เป็นบทร่ายแสะนั่งทำบท เหมือนการว่าบท ของโนราทั่วไป แต่จะต่อด้วยเพลงเดินเพลงฉับทับ หรือเพลงทน เพื่อร้องโต้ตอบกับ นางโนรา ขึ้นบทร่ายแสะว่า “พี่นั่งผันหน้าไปบูรพานั่งสอดตามองดู แมงภุมรินบินมามันบินมาแล้วอยู่วาวู โผดผินบินมาสู่มาเกาะอยู่ที่บนหลัก มันบินไปแล้วบินมาเพราะว่ายังหวงรัก แมงภู่รักหลักฉันเห็นจักว่ารักเปล่า พี่แลแลแมงภู่พิศดูเหมือนตัวเรา ฉันเห็นจักว่ารักเปล่าจะเอื้อมเอาก็ไม่ถึง บูรพาเจ้าพี่ยังมีแต่แมงผึ้ง บินมาอยู่วึ่งวึ่งแมงผึ้งโผนผา” เพลงเดน ต่อจากเพลงร่ายแสะว่า “เดินเอยเดิน พี่เดินไปเดินมา มาพบลูกค้า อะบังยะวาบลากอ” เพลงฉับทับหรือเพลงทน ขับต่อจากเพลงเดิน “น้อยหรือน้อยทองสร้อยเอ๋ย พี่ไม่ได้อยู่เชยตามสัญญา พี่อยู่ต่างนครช่างหลอนพี่ชายมา เพราะได้สัญญากันไว้ถ้วนถี่ คิดมาน่าอายได้บัดสี อีงะ สือกาลี อาแบ ฆาสอ มาลู หาฆี กกีฆอ ตีเดาะ ปือฆีตู ปานา ตีปู แกจ็อง อาแบ มาฆี บูเล็ฮ อาแบ กือฆะ กาปง บานา นือกือฆี กือฆะ สือกาลี อาย็อฮ บานอ ยาแง ลา อาเดะ ดูโดะ มาแส ฆือแบ เตาะ อาเดะ บือชี กอ กาแบ แซ แก อาเดะ กาตอ”
	นางโนราจะร้องตอบโต้ว่า “มาอัฮ สอแฆ มาอัฮ ซามอ อามอ ตีเดาะ กาตอ อาแบ ฆือตี อามอ ตีเดาะ บือชี อามอ มูเฆ็ฮ สายอ อาแบ บูเล็ฮ ออแฆ ลาเฮ็ง อาแบ บูเล็ฮ ออแฆ ลาเฮ็ง ปือฆะ มูฆอ ตะเดาะ เนาะ บาเน็ง บูเล็ฮ ออแฆ ลาเอ็ง มาฆี ดูโดะ อูแล” พ่อโนราขับร้องตอบโต้ต่อว่า “ปานา สูโง็ฮ อาเดะ อากู สอแฆ ตีเดาะ กาสีแย ปละ อาเดะ เว กะ อาแบ ตูโฆะ มาฆี ดูโฆะ อาเดะ แฮงอ ฮาบิฮ ดีฆี ฮาบิฮ สือกาลี กือเฆ็ฮ ดี ปีแง ฮาบิฮ สือฆือตอ ตะ สูปอ มาลู ออแฆ ฌาดี อาเนาะ ฌาแต กือนอ แกจ็อง ปือตีนอ” จากนั้นพ่อโนราจะขึ้นเพลงทนต่อว่า “ยามดึกมาแล้วสะทินเอย พี่หอมแต่กลิ่นมาลาน่าสงสาร พี่หอมรสสะทินกลิ่นหอมหวาน วิญญาณชายล้อมไปด้วยรส พี่หอมแค่หอมไกลข้างประไหนหนา ส่งกลิ่นสะทินมาปรากฏ ดอกมาลามันหอมไปด้วยรส ปรากฏเสียแล้วชายโรงรำ”


		Next
	Home Main	ความเป็นมา องค์ประกอบของการแสดง โอกาส/เวลาที่เล่น บทบาทในสังคม บทร้องทำบท(เพลง)