บทร้องโนราโกลน
บทกาศครู บทครูสอน
สำนวนที่ ๑
“ลงเอยลงโรง ไม้กลวงเป็นโพรงโค่นง่าย
ข้างต้นทำฟืนได้ ข้างปลายทำงอนไถ”
สำนวนที่ ๒
“ครูเอยครูสอน ล้างพร้าเสียก่อนต่อเฉียงหนุน”
“ครูเอยครูสอน กินของหวานก่อนกินของคาว”
“คุณเอยคุณครู คลิงลูกนูตามหัวนา”
“ครูสอนให้แก้ชายพก ครูสอนให้ยกสองขา”
เพลงหน้าแตร้
สำนวนที่ ๑
“ยามเอยยามรุ่ง เมียนอนในมุ้งพอแค่นได้
ยามเอยยามเที่ยง ยอดขี้เหล็กแกงเลียงพอแค่นได้
ยามเอยยามค่ำ แกงไก่เหนียวดำพอแค่นได้
ยามเอยยามดึก ปลุกเมียให้รู้สึกพอแค่นได้”
สำนวนที่ ๒
“ยามเอยยามรุ่ง อาทิตย์พวยพุ่งหว่างเขาวัว
ยามเอยยามเที่ยง นางน้องนั่งเคียงบนหลังวัว
ยามเอยยามค่ำ น้ำค้างตกต่ำหว่างเขาวัว
ยามเอยยามดึก นั่งนึกนอนนึกถึงแม่วัว”
บทผันหน้า
สำนวนที่ ๑
“ผันหน้าไปหัวนอน ทั้งหามทั้งคอนลุงศรีจันทร์
ผันหน้าไปปล้าตีน ทั้งเจ๊กทั้งจีนลุงศรีจันทร์
ผันหน้าไปปล้าออก ทั้งเฉ็งทั้งฉอกลุงศรีจันทร์
ผันหน้าไปปล้าออก ทั้งต่อยทั้งชกลุงศรีจันทร์
สำนวนที่ ๒
“ผันหน้าไปข้างนอก แลเห็นหนอกวัวเหมีย
อ้ายผู้มันยืนเลีย อีเหมียมันได้แรง”
สำนวนที่ ๓
“ผันหน้าไปอีสาน หันวานไปหนดี”
บทกำพรัด
สำนวนที่ ๑ (โนราไชยแก้ว โนรารัก โนราไข่บ้าเดิน)
“ผมโนราชัย ลูกศิษย์ไข่บ้าเดิด
ผมโนรารัก คนรำรับเทริด
ลูกศิษย์ไข่บ้าเดิด จะรำลองแล
ไหว้หนุมไหว้สาว ไหว้เฒ่าไหว้แก่
คราวพ่อคราวแม่ มาแลโรงไข่”
สำนวนที่ ๒ (โนราผุด โนราหุด โนราพุ่มแชง)
“นั่งคิดติดขัด ไม่มีกำพรัดจิว่า
ผินผันหันหน้า ชมโนราผุด
แต่งตัวยั่วสาว จงทำมงกุฎ
โนราเฉยโนราหุด โนราผุดพุ่มแชง”
บทพราน กลอนไม่สัมผัส
“ฉันมาแต่วา ไม่กินข้าวที
เดินหนรถไฟ ลูกหินทั้งเพ
ฉันมาวัดนี้ ไม่รู้จักใคร
ขอพร้าวอ่อนสักลูก ที่น้ำหวานหวาน”